หลังจากการพบกันครั้งแรกของนักวิจารณ์อาหารจีโฮกับนักเขียนนวนิยายอินอูจบลงด้วยความผิดหวัง เขาสาบานว่าจะไม่มีวันร่วมงานกับเขา จนกระทั่งอินอูเสนอว่าจะซื้ออาหารเย็นให้เขา ตอนนั้นเองที่เขาได้เรียนรู้ว่าอินอูไม่สามารถสัมผัสกับความสุขขั้นพื้นฐานของชีวิตได้ นั่นก็คือการได้ลิ้มรส และต้องการใครสักคนที่จะอธิบายรสชาติให้เขาฟังสำหรับนิยายเรื่องต่อไปของเขา ยิ่งพวกเขาพบกันมากเท่าไร จีโฮก็พบว่าตัวเองถูกดึงดูดเข้าหาอินอูมากขึ้นเท่านั้น… แต่ทำไมล่ะ? เป็นเพราะเขาเองก็มีความลับของตัวเองเหมือนกันหรือเปล่า?